Beberapa determinasi kesan negatif TPPA dalam sektor pendidikan negara:
a.
Pemilikan hak cipta yang lebih lama
TPPA memperuntukkan Pelanjutan tempoh hak
cipta 70 tahun selepas kematian penulis. Dalam kes rakaman bunyi atau filem,
hak cipta adalah dilanjutkan kepada 70 tahun dari tarikh penerbitan pertama.
Secara teknikal, terdapat peruntukan-peruntukan yang juga boleh membawa kepada
lanjutan daripada 25 -plus- 70 tahun , iaitu, 95 tahun! Ini akan mengunci ilmu
jauh di luar tempoh semasa yang diperuntukkan dalam undang-undang kita (50
tahun)1
1 New Zealand - sebuah negara maju berpendapatan negara kasar per kapita 3.7 kali ganda daripada Malaysia - mendapat Tempoh peralihan 8 tahun bagi kedua-dua jenis sambungan jangka hak cipta (bertulis karya dan rakaman bunyi atau filem ) berbanding tempoh peralihan 2 tahun agak singkat Malaysia. Tambahan pula, Malaysia mendapat lanjutan hanya 1 daripada 2 jenis lanjutan tempoh hak cipta yang diperlukan oleh TPPA. The New Zealand kerajaan menganggarkan bahawa ia akan menyebabkan kerugian negara secara purata sekitar NZD55 juta ( USD 36 juta) setiap tahun " dalam jangka masa yang panjang, termasuk tempoh 20 tahun awal. "
b. Jenayah walaupun aktiviti bukan
komersial
Kesalahan-kesalahan
berhubungan dengan hakcipta pelanggaran di bawah Akta Hak Cipta 1987 adalah hanya
berkaitan dengan pelanggaran aktiviti komersial. Walau bagaimanapun, TPPA ini
memerlukan kerajaan untuk TPPA merawat kesalahan hak cipta sebagai jenayah
walaupun ini tidak dijalankan secara komersial kelebihan atau keuntungan
kewangan. Ini meletakkan penyelidik, pensyarah, guru, pelajar dan perpustakaan
dalam kedudukan yang berpotensi menjadi penjenayah yang perlu bertanggungjawab
dan tertakluk kepada penalti yang besar dan mungkin penjara.
c. Liabiliti jenayah kerana membantu dan
bersubahat
TPPA
juga memerlukan kerajaan TPPA untuk mengatasi mereka yang membantu dan
bersubahat dengan pelanggaran hak cipta sebagai jenayah bertanggungjawab dari
sudut undang-undang. Jadi perpustakaan yang menyediakan perkhidmatan fotokopi
dan kemudahan imbasan (scanner) mungkin mendapati diri mereka bertanggungjawab
ke atas hak cipta pelanggaran oleh pelajar, guru atau penyelidik. Di samping
itu, guru-guru sekolah yang bertugas bagi projek-projek murid (dan mungkin,
walaupun ibu bapa yang membantu anak-anak mereka dalam mereka kerja atau projek)
juga berpotensi dikategorikan sebagai melakukan kesalahan.
d. Anggapan wujudnya suatu hak cipta
TPPA
membalikkan suatu pengamalan hak cipta yang telah menjadi pengamalan rakyat
Malaysia. Pada masa ini, mereka yang mendakwa pelanggaran hak cipta perlu terlebih
dahulu membuktikan bahawa ada hak cipta dalam bahan yang berkenaan. TPPA,
bagaimanapun, memerlukan pihak berkuasa negara TPPA untuk menganggap bahawa berlaku pelanggaran hak
cipta dalam sesuatu karya melainkan jika dibuktikan sebaliknya, dan untuk membuktikan
tidak bersalah, peranan itu telah dipindahkan kepada pelanggar (tertuduh) yang
dikatakan untuk membuktikan bahawa tidak wujudnya pelanggaran hak cipta dalam karya
(bertulis, bunyi, filem, dan sbg). Ini adalah satu beban yang yang sangat tidak
relevan dan signifikan kepada pihak defendan untuk dipersalahkan.
e. Penentuan jumlah ganti rugi yang
tidak adil
TPPA
membenarkan mahkamah, apabila menentukan jumlah ganti rugi yang akan dibayar
oleh pihak yang didapati bersalah melanggar hak cipta, untuk mempertimbangkan
apa-apa tindakan legitimasi (undang-undang) bagi nilai penyerahan pemegang hak.
Ini termasuk kehilangan keuntungan,
nilai pelanggaran barangan atau
perkhidmatan diukur dengan harga pasaran atau Harga runcit yang disyorkan.
'Harga runcit yang disyorkan’, ada kalanya berada di atas harga sebenar dimana
caj-caj plaintif juga disekalikan bagi barangan atau perkhidmatan yang terlibat,
yang akan menjadi jauh lebih tinggi daripada apa yang munasabah.
f. Pembekal Perkhidmatan Internet
bertindak sebagai 'polis hakcipta'
Di
bawah undang-undang semasa, pengetahuan potensi pelanggaran hak cipta hanya berlaku
apabila ada pemberitahuan daripada pemilik hak cipta. Ia tidak memerlukan
Internet Service Providers (ISP) untuk menyingkirkan atau menghalang akses
kepada bahan yang mengandungi pelanggaran hakcipta. Walau bagaimanapun, TPPA
memberi kuasa kepada ISP untuk membuang atau menghalang akses kepada bahan yang
didakwa terdapat pihak yang berpotensi melanggar hak cipta. Ini bermakna bahawa
bahan pendidikan dalam talian boleh dihalang atau disingkar secara segera,
walaupun ia mungkin akhirnya terbukti bahawa tiada hak cipta adalah sebenarnya
dilanggar.
g. Pemusnahan bahan dan alat
Pada
masa ini, pemusnahan bahan-bahan yang berkaitan dengan pelanggaran hak cipta
adalah terhad kepada pemusnahan barangan langgaran hak cipta yang berkenaan, ia
tidak dilaksanakan ke atas seperti komputer, mesin pencetak dan pengimbas.
Penyitaan alat yang digunakan dalam pengeluaran barang-barang langgaran (barang
hak cipta) setakat ini hanya berlaku berhubung dengan kesalahan jenayah. Tetapi
TPPA membenarkan mahkamah untuk memerintahkan pemusnahan bahan dan alat yang digunakan
dalam pembuatan barang langgaran (hak cipta). Ini adalah yang tindakan yang
ekstrem, dan akan membazirkan sumber-sumber yang berguna!
6.
Memandangkan implikasi negatif peruntukan yang dipersetujui TPPA dan piawaian
sudah ketat Akta Hakcipta 1987 kami, kami tidak melihat keperluan untuk
mempunyai semua peruntukan-peruntukan tambahan yang dikenakan ke atas Malaysia
oleh TPPA. Peruntukan TPPA akan menjejaskan hak asasi manusia kepada pendidikan
yang mampu dimiliki dan maklumat yang rakyat Malaysia berhak untuk perolehinya.
Comments
Post a Comment