Atas Dasar Cintakan Negara, Rakyat Perlu Bangkit
Menentang TPPA
- Mohd Ammar Atan
Kesedaran
rakyat pada hari ini mengenai ancaman globalisasi dan kuasa geopolitik TPPA
terhadap Malaysia adalah pada tahap yang minima dan membimbangkan. Mungkin ada
yang berpendapat bahawa perjanjian antarabangsa antara negara bukan perkara
yang perlu diambil tahu secara mendalam kerana ia dianggap tiada kaitan dengan
kehidupan seharian kita. Fenomena kejahilan ini merupakan pedagogi yang akan
meranapkan masa depan mereka sendiri .
TPP
adalah perjanjian perdagangan yang sedang dirundingkan oleh 12 negara iaitu
Malaysia, Amerika, Jepun, Australia, Brunei, Kanada, Chile, Mexico, New
Zealand, Peru, Singapura dan Vietnam. Baru-baru ini juga Indonesia menyuarakan
hasrat untuk turut bersama dalam perjanjian ini.
Suatu
perkara yang pelik dalam perjanjian ini ialah peraturan TPP bukan sahaja
menyentuh isu berkaitan perdagangan, malah isu yang tiada kena mengena dengan
perdagangan seperti perolehan kerajaan, ubat-ubatan, hak harta intelek, dan
juga alam sekitar. Isu yang sebelum ini tidak perlu dirundingkan dalam mana-mana
perjanjian perdagangan, seperti kedudukan syarikat milik kerajaan GLC, juga
disentuh didalam TPP.
TPP
akan menjadi habuan atau lubuk kepada syarikat dari negara maju untuk mengorek
kekayaan tanpa sempadan dan kesan buruk kerakusan ini perlu ditanggung negara
membangun seperti Malaysia. Secara mudah fahamnya, AS yang merupakan arkitek
utama TPP mahu menentukan apa yang boleh dan tidak boleh dilakukan negara peserta
TPP.
Tun Dr. Mahathir juga melahirkan kebimbangan terhadap
perjanjian ini kerana hakikat bahawa AS
merupakan pelopor utama dalam TPP dan negara-negara membangun akan menerima
manfaat yang kecil berbanding keburukan yang melebar, kebimbangan ini juga dikongsi
oleh bekas Menteri Kewangan Negara Tun Daim Zainuddin, dan juga pakar ekonomi
dunia Joseph E. Stiglitz, a Nobel laureate in economics and University Professor
at Columbia University, beliau mengatakan bahawa Malaysia akan mengalami
kerugian dalam perdangangan sebanyak RM 75 Billion selepas memeterai TPP.
Sejauhmana
perjanjian perdagangan ini akan meningkatkan aliran dagangan produk dan
perkhidmatan antara negara, setakat ini tiada sebarang kajian menunjukkan
bahawa perjanjian seperti ini akan membawa masuk lebih banyak pelaburan luar,
seperti dilalui Mexico dalam perjanjian Perdagangan Bebas Amerika Utara (NAFTA)
bersama AS dan Kanada.
NAFTA
secara asasnya sama seperti TPP dan terbukti, negara membangun seperti Mexico
merana selepas memeterai perjanjian yang kononya akan merangsang pertumbuhan
ekonomi negara. Mexico telah diheret oleh pengurusan sisa buangan berpusat di
AS, Metalclad Corp ke tribunal antarabangsa selepas kerajaan San Luis Potosi
mengarahkan kilang sisa buangan milik syarikat itu ditutup kerana mencemarkan
air penduduk tempatan.
Akhirnya
Kerajaan Mexico kalah dalam kes tersebut
dan diarahkan membayar pampas an AS$ 16.7 juta (RM60 Juta) kepada Metalclad
Corp.
Antara
29 bab yang sedang dirundingkan dalam perjanjian TPP oleh Malaysia dan 11
negara yang lain, bab pelaburan boleh dikatakan antara bab yang paling
‘mengerikan’. Ini kerana peraturan dibawah bab ini memberi kelebihan melampau
kepada pelabur asing sehingga membenarkan mereka mencabar dasar sesebuah
kerajaan walaupun dasar itu dibuat bagi kepentingan awam, seperti peraturan
dalam sektor kesihatan dan penjagaan alam sekitar.
Kita
seharunsya belajar dari pengalam negara lain seperti Mexico, yang berdepan
dengan 14 kes saman bernilai berbillion ringgit daripada pelabur luar yang difailkan
di bawah Bab 11 dalam NAFTA,iaitu peruntukan melindungi pelabur luar dan
memudahkan penyelesaian dalam pertelingkahan pelaburan.
Disini
kita dapat melihat bahawa TPP menggunakan kerangka NAFTA yang secara jelas
berat sebelah kepada syarikat multinasional tanpa mengambil kira dasar sesebuah
kerajaan yang bertujuan memelihara alam sekitar dan menjaga kebajikan rakyat.
TPP Membunuh Ekonomi Rakyat Tempatan
Kita
kerap kali didendangkan bahawa TPP merupakan suatu perjanjian yang membuka
peluang luas kepada syarikat-syarikat negara ini, termasuk perusahan kecil dan
sederhana (PKS) untuk mengakses pasaran luar dengan mudah sekali gus
merancakkan perniagaan mereka.
Hujah
ini dibuat berdasarkan tangapan simplistic mereka terhadap syarikat kita dan
syarikat negara maju yang menyertai TPP seperti AS, Australia, dan kanada
adalah setaraf dan mempunyai peluang sama rata, seperti membandingakan “apple
to apple”
Realitinya,
kita tidak akan mendapat peluang sama rata, walaupun syarikat dan PKS kita
mungkin setaraf dengan mereka dari segi kualiti, kerana banyak faktor lain yang
menjadi indicator seperti keupayaan perniagaan
tempatan dan antarabangsa yang akan menyebabkan syarikat tempatan tidak
mampu menembusi pasaran luar, lantas bersaing dengan syarikat luar, kerana
pelbagai bentuk diskriminasi telah dan akan diwujudkan terutamanya oleh negara
maju.
Amerika
secara lantang mahu memastikan bahawa tariff dan halangan lain terhadap
barangan mereka, termasuk produk pertanian, dikurangkan sebaik TPP
ditandatangani, tetapi bagi Malaysia, pelbagai halangan lain termasuk kos,
undang-undang dan keadaan politik akan menghalang syarikat negara ini menembusi
AS. Contohnya, kos mengeksport lebih tinggi kerana perlu menepati piawaian yang
telah ditetapkan oleh negara berbeza dan ketidaktentuan kadar tukaran mata
wang.
Di
Malaysia, PKS adalah tulang belakang ekonomi negara, dengan hampir 650,000 PKS
merangkumi 97.3 peratus daripada jumlah semua perniagaan di Malaysia serta
menyumbang 33.1 peratus kepada Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) mengikut
Laporan Ekonomi 2014/2015 yahg dikeluarkan oleh Perbendaharaan.
Majoriti
PKS bergantung kepada pasaran domestic atau pasaran tempatan, dan hanya 25.6
peratus daripada produk PKS dalam sektor pembuatan dieksport keluar. Ini menunujukkan bahawa sektor ini mudah terjejas
atau fragile jika terdapat
peningkatan mendadak dalam persaingan di pasaran domestik apabila syarikat luar
mula membanjiri negara.
Menurut
kajian pertubuhan pemikir antarabangsa, Carnegie Endownment for International
Peace, NAFTA yang merupakan acuan asal TPP, adalah faktor tunggal paling jelas
menyebabkan kehilangan pekerjaan dalam sektor pertanian di Mexico apabila 3
juta daripada 10 juta petani di Mexico terpaksa berhenti mengusahakan tanah
mereka kerana tidak mampu bersaing dengan syarikat luar.
Atas
kebimbangan inilah anak muda dan rakyat perlu menggarap tenaga yang ada untuk
membantah dalam apa jua kaedah, samada berbentuk radikal, atau jalan mendidik.
Ini kerana perjanjian TPP secara jelasnya akan meranapkan ekonomi rakyat di
negara ini, berdasarkan pengalaman negara-negara lain, dan jangan sampai tidak
ada lagi barangan buatan Malaysia boleh dibeli di pasaran jika TPP
ditandatangani kelak.
Comments
Post a Comment